4 بله هُداوندئے هبر اِبراما سر بوت که اے هِزمتکار تئیی وارسَ نبیت، تئیی جندا مَردێنچُکّے بیت و هما تئیی وارسَ بیت.
چه اے چیزّان و رند، هُداوندئے هبر الهام و شُبێنێئے تها په اِبراما آتک: ”او اِبرام! متُرس، من تئیی اِسپر آن. تئیی اِنام سکّ مزن اِنت.“
من برکتیَ دئیان و ترا چه آییا مردێنچُکّے بیت. من سارَها برکتَ دئیان و آ کئومانی ماتَ بیت، کئومانی بادشاه چه آییا پێدا بنت.“
بله هُدایا گۆن اِبراهێما گوَشت: ”په بچکّا و وتی مۆلدێن زالا پرێشان مبئے. هرچے سارَه ترا گوَشیت، هما وڑ بکن، چێا که تئیی نَسل و پَدرێچ چه اِساکا زانگَ بیت.
او براتان! شما، اِساکئے ڈئولا کئولئے چُکّ اێت.
من آییا په تئو پِر تَرّێنَگا آن، بزان وتی دلا په تئو رئوان دئیگا آن.