14 بله من، آ کئوما سِزا دئیان که تئیی نَسلا گُلامَ کنت. پدا تئیی پَدرێچ گۆن مزنێن مال و مَڈّیێا چه اۆدا درَ کئیت.
اِسراییلا گۆن ایسُّپا گوَشت: ”من همے زوتّانَ مِران، بله هُدا گۆن شما گۆنَ بیت و شمارا شمئے پت و پیرُکانی مُلکا پرَ تَرّێنیت.
ایسُّپا گۆن وتی براتان گوَشت: ”من مِرَگی آن، بله دلجم آن که هُدا په شمئے مَدتا کئیت و شمارا چه اے مُلکا دێم په هما مُلکا بارت که آییئے بارئوا گۆن اِبراهێم و اِساک و آکوبا سئوگندی وارتگ.“
چێا که وتی پاکێن کئولی یات اَت که گۆن وتی هزمتکارێن اِبراهێما کرتگاَتی.
چێا که هُداوند وتی مهلوکئے دادرسیا کنت و په وتی هزمتکاران رهمَ کنت.
او مِسر! تئیی نیاما وتی نشانی و مۆجزهی رئوان داتنت، پِرئون و آییئے سجّهێن هزمتکارانی هلاپا.
من تئیی هلاپا، تهنا تئیی هلاپا گناه کرتگ و هما کارُن کرتگ که تئیی چمّا بد اِنت. پمێشکا، تئو که هبرَ کنئے برهکّ ائے و دادرسیئے وهدا بےائیب ائے.
هما شپئے نێما هُداوندا، مِسرئے مُلکا سجّهێن ائولی مَردێنچُکّ جتنت. شاهی تَهتا نِشتگێن پِرئونئے ائولی چُکّا بگر تان زندانا نِشتگێن بندیگێئے ائولی چُکّ، و مال و دَلوَتانی سجّهێن ائولی نَرێن چُکّ، سجّهێن مُرتنت.
برئو، من ترا پِرئونئے کرّا راهَ دئیان، منی کئوم بنی اِسراییلا بزور و چه مِسرا در آ.“
چُش هم گوَشتی: ’هما کئوم که آیان وتی گُلام و چێردستَ کنت، من آیان سِزا دئیان. پدا چه آ مُلکا درَ کایَنت و همے جاگها منا پرستشَ کننت.‘