پێدایش 15:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ چه اے چیزّان و رند، هُداوندئے هبر الهام و شُبێنێئے تها په اِبراما آتک: ”او اِبرام! متُرس، من تئیی اِسپر آن. تئیی اِنام سکّ مزن اِنت.“

پێدایش 15:1 Кръстосани препратки

پێدایش 15:2

بله اِبراما گوَشت: ”او هُداوندێن هُدا! تئو منا چے دئیئے؟ منا وَه چُکّ نێست و منی لۆگئے وارس دَمِشکی اێلیزِر اِنت.“

پێدایش 15:4

بله هُداوندئے هبر اِبراما سر بوت که اے هِزمتکار تئیی وارسَ نبیت، تئیی جندا مَردێن‌چُکّے بیت و هما تئیی وارسَ بیت.

پێدایش 21:17

هُدایا چُکّئے تئوار اِشکت و هُدائے پرێشتگا چه آسمانا هاجِر گوانک جت و گوَشت: ”هاجِر! ترا چے بوتگ؟ متُرس. چُکّ هما جاگها که اێر اِنت، هُدایا آییئے تئوار چه همۆدا اِشکتگ.

پێدایش 22:1

اے چیزّان و رند، هُدایا اِبراهێم چَکّاسِت. گۆن اِبراهێما گوَشتی: ”اِبراهێم!“ اِبراهێما پَسّئو دات: ”جی!“

پێدایش 22:20

چیزّے وهدا رَند اِبراهێمِش سهیگ کرت که مِلکَها هم چُکّ آورتگ، په تئیی برات ناهۆرا چُکّی پێدا کرتگ.

پێدایش 26:24

هما شپا هُداوند آییئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”من تئیی پت اِبراهێمئے هُدا آن. متُرس، چێا که من گۆن تئو گۆن آن. من وتی هِزمتکار اِبراهێمئے سئوَبا ترا برکتَ دئیان و تئیی نَسل و پَدرێچا گێشا گێشَ کنان.“

پێدایش 31:7

بله اَنگت شمئے پتا منا رَد داتگ و منی مُزّی دَه رندا بدل کرتگ، بله هُدایا شمئے پت نه‌اِشت که منا تاوان بدنت.

زَبور 115:10

او هارونئے لۆگ! هُداوندئے سرا تئوکل کن، هما شمئے کُمکّ و اِسپَر اِنت.

زَبور 119:114

تئو منی پناه و اِسپَر ائے، من وتی اۆست و اُمێت گۆن تئیی هبرا بستگ.

زَبور 142:5

او هُداوند! تئیی بارگاها پریاتَ کنان و گوَشان: ”تئو منی پناهجاه ائے و زندگێنانی زمینا منی بهر.“

زَبور 18:2

هُداوند منی تلار اِنت، منی کلات و منی رَکّێنۆک اِنت، منی هُدا منی تلار اِنت و هماییئے پُشتا باهۆٹ و مئیارَ بان. آ منی اِسپر اِنت، منی زۆراکێن رَکّێنۆک و منی سنگر.

زَبور 27:1

هُداوند منی رُژن و رَکّێنۆک اِنت، چه کئیا بترسان؟ هُداوند منی زِندئے کلات اِنت، چه کئیا بیمّے ببیت؟

زَبور 3:3

بله تئو او هُداوند! وت منی چاگردا اِسپر ائے، منی شان و شئوکت ائے، منا سرپرازَ کنئے.

زَبور 3:4

هُداوندُن گۆن بُرزێن تئوارے پریاتَ کرت و آییا چه وتی پاک و گچێنیێن کۆها منا پَسّئو دات. اۆشت...

زَبور 5:12

اَلّما، تئو، او هُداوند، پهرێزکاران برکتَ دئیئے و آیان گۆن وتی مِهر و رهمتا اِسپرئے پئیما نگهپانَ بئے!

زَبور 58:11

مردمَ گوَشنت: ”البت که په پهرێزکارا مُزّے هست، هُداے هست که زمینئے سرا دادرسیَ کنت.“

زَبور 84:11

که هُداوندێن رۆچ و اِسپرے، هُداوند رهمتَ بَکشیت و اِزّتَ دنت. هما که زندا په بێمئیاریَ گوازێنیت، هُداوند شرّێن چیزّان چه آییا دورَ نداریت.

زَبور 84:9

مئے بادشاها دلگۆش کن، او هُدا! وتی رۆگن پِر مُشتگێنا دلگۆش کن.

زَبور 91:4

آ ترا گۆن وتی پُٹ و بالانَ پۆشێنیت و آییئے بانزُلانی چێرا پناهَ بئے، آییئے وپاداری اِسپر و دیوالے.

دَرگوَز 14:13

موسّایا گۆن مردمان گوَشت: ”متُرسێت. دلا ڈَڈّ کنێت و بچارێت که مرۆچی هُداوند شمارا چۆن نجاتَ دنت، چێا که اے مِسریان که شما مرۆچی گِندگا اێت، پدا اِشان هچبرَ نگِندێت.

مَتّا 28:5

پرێشتگا گۆن جنێنان گوَشت: ”متُرسێت! منَ زانان شما ایسّائے شۆهازا اێت که سَلیب کَشّگ بوتگ.

مَتّا 8:26

گۆن آیان گوَشتی: ”او کَمباوران! شمارا چێا تُرسیت؟“ رَندا پاد آتک، گوات و گوَرمی هَکّل داتنت و توپّان پَهک اێرمۆش بوت.

لوکا 1:13

بله پرێشتگا گۆن آییا گوَشت: ”او زَکَریا! متُرس. تئیی دْوا مَنّگ بوت، تئیی جَن اِلیزابِت مردێن‌چُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و باید اِنت تئو آییئے ناما یَهیا بکنئے.

لوکا 1:30

پرێشتگا گوَشت: ”او مَریم! متُرس، چێا که هُدائے مِهر و رهمت تئیی همراه اِنت.

لوکا 12:32

او منی کسانُکێن رُمب و ٹۆلی! متُرسێت چێا که شمئے آسمانی پتئے رَزا و واهگ همِش اِنت که بادشاهیا شمارا بدنت.

کاسِدانی کار 10:22

آیان پَسّئو دات: ”ما پئوجی اَپسر کُرنیلیوسئے کاسِد اێن. آ پهرێزکار و هُداتُرسێن مردمے و سجّهێن یَهودی آییئے وشنامی و بۆهێریئے مَنّۆگر اَنت. هُدائے یکّ پاکێن پرێشتگێا گۆن آییا گوَشتگ که په تئیی هبرانی گۆش دارگا ترا وتی لۆگا بلۆٹیت.“

اِلهام 1:17

من که دیست، پوره مُردگے بوتان و آییئے پادانی دێما کپتان. وتی راستێن دستی منی سرا اێر کرت و گوَشتی: ”متُرس، من ائولی و آهری آن.