10 سِدّیمئے دَرَگ چه ڈامبرئے کَنڈا پُرّ اَت و وهدے سُدوم و گُمورَهئے بادشاه تتکنت، باز مردم اے کَنڈانی تها کپت و اے دگه مردم دێم په کۆهستگا تتکنت.
گۆن یکدومیا گوَشتِش: ”بیا، هِشتَ جنێن و شرّیئے سرا پچێنِش.“ آیان سِنگئے جاها هِشت کارَ بست و گِلئے جاها ڈامبر.
گڑا چارێن بادشاهان سُدوم و گُمورَهئے سجّهێن مال و مَڈّی و تۆشگ زرت و شتنت.
وهدے اِبرام چه کِدُرلامِر و آییئے هَمپَتّێن بادشاهانی پرۆش دئیگا رند پِر ترّگا اَت، سُدومئے بادشاه تان شاوِهئے دَرَگا، که بادشاهئے دَرَگ اِنت، آییئے پێشوازیا آتک.
سُدومئے بادشاها گۆن اِبراما گوَشت: ”منی مردمان منا بدئے و مال و مَڈّیان بزور، تئییگ اَنت.“
نون اے گُڈّی پنچێن بادشاه، سِدّیمئے دَرَگا، بزان وادزِرئے دَرَگا یکجاه بوتنت.
گۆن ایلامئے بادشاه کِدُرلامِر و گۆییمئے بادشاه تیدال و شینارئے بادشاه اَمراپِل و اِلاسَرئے بادشاه اَریوکا جنگِش کرت، بزان چار بادشاه، پنچ بادشاهئے هِلاپا.
وهدے آاِش چه شهرا ڈنّ برتنت، چه پرێشتگان یکّێا گوَشت: ”بتَچ و پُشتا چَکّ مجن. دشتا هچّ جاگه مهاۆشت. دێم په کۆهان بتَچ، اگن نه رۆپگ و برَگَ بئے.“
لوت گۆن وتی دوێن جنکّان چه سۆهَرا لَڈّت و کۆهستگا جَهمنند بوت، چێا که سۆهَرا نِندَگی تُرست. لوت گۆن دوێن جنکّان گارێئے تها نِشت.
که اِندۆرا تباه بوتنت و زمینئے کَد و سَمات بوتنت.