وهدے هما جاگها سر بوتنت که هُدایا گوَشتگاَت، اِبراهێما کُربانجاهے اَڈّ کرت، داری سر په سر کرتنت و وتی چُکّ اِساکی بَست و کُربانجاها، دارانی سرا اێر کرت.
هُداوند، آسمانئے هُدا، هما که منا چه منی پتئے لۆگ و منی پێدائِشئے مُلکا اِدا آورتی، هما هُدا که گۆن من هبری کرت، کَسم و سئوگِندی وارت و کئولی کرت که ’چه منی نێمگا اے سرڈگار تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت‘، هما هُدا وتی پرێشتگا چه تئو پێسر راهَ دنت که تئو چه اۆدا په منی چُکّا جَنے در گێتک بکنئے.
انّون همے مُلکا دَرامَدێئے پئیما بنند. من گۆن تئو گۆن آن و ترا برکتَ دئیان. اے سجّهێن زمینان ترا و تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان و گۆن تئیی پت اِبراهێما وارتگێن سئوگندا برجمَ داران.
هُداوند چه پَدانکا بُرزتر اۆشتاتگاَت. گوَشتی: ”من هُداوند آن، تئیی پت اِبراهێمئے هُدا و اِساکئے هُدا. اے زمینئے سرا که تئو انّون وپتگئے، من اِشیا ترا و تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان.
هُدا ترا و تئیی نَسل و پَدرێچا هما برکتا بدئیات که اِبراهێمارا داتگی، که هما سرڈگارئے واهند ببئے که انّون اۆدا دَرامدێئے پئیما زند گوازێنگا ائے، هما سرڈگار که هُدایا اِبراهێمارا بَکشاتگ.“
ایسُّپا گۆن وتی براتان گوَشت: ”من مِرَگی آن، بله دلجم آن که هُدا په شمئے مَدتا کئیت و شمارا چه اے مُلکا دێم په هما مُلکا بارت که آییئے بارئوا گۆن اِبراهێم و اِساک و آکوبا سئوگندی وارتگ.“
وتی هِزمتکار اِبراهێم و اِساک و اِسراییلا یات کن که تئو گۆن آیان وتی جندئے سئوگند وارت و گوَشت که من شمئے نَسل و پَدرێچا آسمانئے اِستارانی پئیما بازَ کنان و اَنچۆ که من گۆن شما وادَه کرتگ، اے سجّهێن سرڈگارا شمئے نَسل و پَدرێچارا دئیان و تان اَبد همایانی میراسَ بیت.“
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”اے جاگها یله کن، تئو و اے مهلوک که تئو چه مِسرا در کرتگ و آورتگ. دێم په هما مُلکا برئو که من گۆن اِبراهێم و اِساک و آکوبا سئوگند وارتگ که تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیانی.
اِدا، هُدایا آییارا هچّ میراس و مِلکت ندات، یکّ بِچیلّے زمینی هم ندات، بله لَبزی کرت که آییئے نَسل و پَدرێچ اے سرڈگارئے هُدابُندَ بیت. هُدایا اے هبر هما وهدا کرت که اِبراهێما اَنگت چُکّ نێستاَت.