12 زمینا سبزگ رۆدێنت؛ تُهمدارێن کِشار و نیبگ دئیۆکێن درچک که هَمُک درچکئے بَرا وتی تُهم مان اَت، آیانی جندئے تَهرئے هسابا. هُدایا دیست که اے کار شَرّ بوت.
هُدایا گوَشت: ”زمین سبزگ برۆدێنیت؛ تُهمدارێن کِشار و نیبگ دئیۆکێن درچک، که هر درچکئے برا، آییئے جندئے تُهم مان ببیت، آیانی جندئے تَهرئے هسابا“ و اَنچُش بوت.
شپ گوَست و سُهب بوت. اے سئیمی رۆچ اَت.
تئو په دَلوَتان کاهَ رۆدێنئے و سبزگ که انسان کِشت و کِشار بکنت و چه زمینا وراک در بکنت،
بے کَسێئے کُمکّا ڈگار، کِشتگێن تُهما په بَر و بَروَردَ رسێنیت. اے ڈئولا: پێسرا تاک، پدا هۆشگ و رَندا هۆشگئے تها دانگ.
هر درچک، چه وتی بَرا زانگَ بیت. نه چه ڈَنگران اِنجیر چِنَگَ بیت و نه چه ڈۆلُکا انگور.
رَد مکپێت. هُدایا کَلاگ بندگ بوتَ نکنت، چێا که مردم هما چیزّا که کِشیت، هماییا رُنیت.