10 هُدایا هُشکیئے نام ”زمین“ کرت و یکجاه بوتگێن آپانی نام ”دریا“. هُدایا دیست که اے کار شَرّ بوت.
هُدایا دیست که رُژنایی شَرّ اِنت، گڑا رُژنی چه تهاریا جتا کرت.
هُداوندئے شان تان اَبد بمانات، هُداوند چه وتی کاران شادمان بات.
هماییئے سرا که زمین و آسمانئے جۆڑ کنۆک اِنت و دریا و هر چے که دریایا هست، هماییئے سرا که تان اَبد وپادار اِنت،
دریائے آپان مُچّ و هاکۆٹَ کنت و جُهلیان مان اَمبارا.
دریا هُداوندئیگ اِنت که وت اَڈّی کرتگ، هُشکێن زمین هم هماییئے دستان جۆڑ کرتگ.