4 شما که گۆن شَریَتئے دارگا وتا بێگناه و بێمئیار کنگَ لۆٹێت، بزان شما چه مَسیها سِندگ بوتگێت. شما چه هُدائے رهمتان دور بوتگێت.
اگن گِچێن چه رهمتئے راها اِنت، گڑا چه اِد و رَند چه کار و کِردا نهاِنت، اگن چه کار و کِردا بوتێن، گڑا چه اِد و رَند رهمت، رهمت نبوتگاَت.
پرچا که هچکَس چه شَریَتئے کار بندگا هُدائے دێما پهرێزکار زانگَ نبیت، چێا که شَریَت مردما سرپدَ کنت که گناه چێے.
من هُدائے رهمتان پادمالَ نکنان، چێا که اگن پاکی و پَلگاری شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا بِرستێن، گڑا مَسیهئے مَرکا هچّ مانا نبوتگاَت.
گۆش دارێت! منِ پولُس شمارا گوَشان که اگن شما وتی سُنّت کنگ اِشت، گڑا شمارا چه مَسیهئے نێمگا هچّ پئیمێن پائِدگے نرسیت.
پمێشکا یات کن که چه کجا کپتگئے. تئوبه کن و هما کاران بکن که تئو بِنداتا کرتگاَنت. اگن وتی پشۆمانیاِت زاهر نکرت، من په تئو پێداک آن و تئیی چِراگدانا چه آییئے جاگها دورَ کنان.