2 گۆش دارێت! منِ پولُس شمارا گوَشان که اگن شما وتی سُنّت کنگ اِشت، گڑا شمارا چه مَسیهئے نێمگا هچّ پئیمێن پائِدگے نرسیت.
چه یَهودیَها لهتێن مردم اَنْتاکیَها آتک و براتِش تالیم داتنت و گوَشتِش: ”تان وهدے شما موسّائے شَریَتئے رَندگیریا سُنّت و بُرُّک مکنێت، رَکّتَ نکنێت.“
ما اِشکتگ که بے مئے پرمانا چه مئے نیاما لهتێن باوَرمند همانگُر آتکگ و گۆن وتی هبران شمارا دِلتپرکه و پرێشانِش کرتگ.
بله لهتێن باوَرمند که پێشا پَریسیانی رُمبا بوتگاَتنت، پاد آتکنت و گوَشتِش: ”هما سجّهێن درکئوم که ایمانِش آورتگ، باید سُنّت و بُرُّک کنگ ببنت و هُکم دئیگ ببیت که موسّائے شَریَتئے رَندگیریا بکننت.“
او براتان! من وَه نون سُنّت کنگئے وازا کنگا نهآن و پمێشکا آزار دئیگ بئیگا آن. اگن من سُنّت کنگئے واز بکرتێن، گڑا چه سَلیبئے پئیگاما کَسّا بَد نبُرتگاَت.
چێا که ایسّا مَسیهئے راها سُنّت بئیگ و نبئیگئے مانا یَکّ اِنت، تهنا هما ایمانا مانا هست که چه مِهرئے راها وتا زاهِرَ کنت.
منِ پولُسا باز رندا جُهد کرت و ما لۆٹت که شمئے گوَرا بیاێن، بله شئیتانا مئے راه و در بند کرتنت.
منِ پولُس اے گپّا دستِ وت نبشته کنگا آن: ”مَنِشَ دئیان و ترا نگوَشان هم که ترا اے نۆکێن زند منی برکتا رستگ و تئو منی وامدارئے.“
بله منِ پولُس که پیرمَردے آن و انّون ایسّا مَسیهئے هاترا بندیگ آن، مِهرئے بُنیادا گۆن تئو دَزبندیے کنان.