16 گڑا نون من شمئے دُژمن جۆڑ بوتگان که گۆن شما راستێن هبرا کنان؟
بِلّ منا پهرێزکارے شهمات بجنت، اے رهمے، بِلّ منا هکّل بدنت، اے په منی سرا رۆگنے، من چه اشیا انکارَ نکنان، انگت منی دْوا، بدکارانی کارانی هلاپا بیت.
دنیا چه شما نَپرت کرتَ نکنت بله چه من نَپرتَ کنت، چێا که من دنیائے مردمانی بارئوا گواهیَ دئیان که آیانی کار سِلّ اَنت.
بله شما منی سرا پمێشکا باوَرَ نکنێت که من راستێن هبرا کنان.
بله وهدے من دیست که اے مردم وَشّێن مِستاگئے راستێن راها رئوَگا نهاَنت، سجّهێنانی دێما گۆن کێپایا گوَشتُن: ”تئو وت یَهودیے ائے و اَنگت وتی زندا یَهودیانی ڈئولا نگوازێنئے، درکئومانی ڈئولا گوازێنئے، گڑا درکئومان پرچا هُجَّ کنئے که یَهودیانی ڈئولا زند بگوازێننت؟“
بله ما په دمانێا هم آیانی دێما سر جهل نکرت تانکه وشّێن مِستاگئے راستی په شما بمانیت.
شمئے آ شادمانی نون کُجا شُتگ؟ چێا که من گواهی داتَ کنان که اگن شمئے وَسا بوتێن، شما وتی چمّ هم کَشّتگ و منا داتگاَتنت.
اے مردم په پُرجۆشی شمئے رندا کپتگاَنت، بله اِشانی نیّت شَرّ نهاِنت. اے مردم شمارا چه ما سِندگَ لۆٹنت که شما په اِشان پُرجۆش ببێت.
شما شَرّ دێما رئوان اَتێت. کئیا شمارا چه راستیئے پرمانبرداریا داشت؟