1 منی هبرئے مکسد اِش اِنت که تان هما وهدا که میراسدار نابالِگ اِنت، میراسدار و گُلامێئے نیاما پَرکے نێست، بِلّ تُرے میراسدار هر چیزّئے مالِک اِنت.
اگن شما مَسیهئیگ اێت، گڑا شما اِبراهێمئے پَدرێچ اێت و کئولئے هسابا گۆن ابراهێما هئوار هُدائے میراسا بَهرَمند اێت.
بله تان هما وهدا که پتا په آییا پئیسله کرتگ، آ سَرپرست و کپیلێئے دستئے چێرا اِنت.
هما چُکّ که آییا چه مۆلِدێن جنا بوت، چه انسانی واهگا پێدا بوت، بله اے دگه چُکّ که چه آزاتێن جنا پێدا بوت، هُدائے کئولئے برکتا پێدا بوت.
آ وهدا، هما چُکّ که چه انسانی واهگا پێدا بوتگاَت، هما چُکّا آزار دئیگا اَت که چه هُدائے روهئے زۆر و برکتا پێدا بوتگاَت، و تان رۆچِ مرۆچیگا هم همے پئیم بئیگا اِنت.
هرکَس که هُدائے چُکّئے سرا باوَرَ کنت، آییا اے گواهی وت گۆن اِنت، بله آ که هُدائے سرا باوَرَ نکنت، هُدایی درۆگبند کرتگ، چێا که هُدائے گواهی دئیگی په چُکّا باور نکرتگ.