25 ایمان که آتکگ، نون ما سَرپرستێئے دستئے چێرا نهاێن.
باید اِنت گناه شمئے سرا هاکمی مکنت، پرچا که شما شَریَتئے ساهگا نهاێت، رهمتئے ساهگا اێت.
او منی براتان! همے پئیما چه مَسیهئے جِسم و جانئے راها شما چه شَریَتا آزات بوتگ و مُرتگێت تان دگه کَسێئے ببێت، هماییئے ببێت که چه مُردگان جاه جناێنگ بوت، تان په هُدایا بَر و سَمر بیارێن.
گڑا، شَریَت مئے سَرپرست بوتگ که مارا تان مَسیها سر بکنت، تانکه ما ایمانئے سئوَبا بێگناه و بێمئیار هِساب ببێن.