15 براتان! من چه هر رۆچیگێن زندگیا مِسالے دئیان. اِنسانی اَهد و کَرارے هم که گیشّێنگَ بیت، رندا نه کَسے آییا ناکار کرتَ کنت و نه آییئے تها چیزّے گێش کرتَ کنت.
او براتان! لۆٹان شما بزانێت باز رَندا وتی دلا شئورُن کرتگ شمئے کِرّا بیایان بله هر رَندا یکّ نه یکّ مُشکلێا منا داشتگ. منی واهگ اَت شمئے نیاما بَر و سَمرے بکَٹّان، هما پئیما که چه آ دگه دَرکئومان کَٹّتگ.
وتی سَرِشتا نِزۆر اێت، پمێشکا من اے هبران گۆن اِنسانی مِسالێا کنان. هما پئیما که شما پێسرا وتی جِسم و جانئے بَند و بۆگ په ناپاکی و گێش و گێشتر بئیۆکێن رَدکاریانی گُلامیا پێشَ کرت، نون آیان په پاکیئے گُلامیا پێش بکنێت که آسر و آکبتی پَلگاری اِنت.