پولُس و بارنابایا، اے سرهالئے سرا گۆن آیان دَپجاک کرت و سکّ ناتِپاک بوتنت. گڑا شئورِش کرت که پولُس و بارنابا گۆن دگه لهتێنا، اورشَلیما برئونت و گۆن کاسِد و کماشان اے جێڑهئے بارئوا هبر بکننت.
ما مُدام هُدائے شُگرا گرێن که وهدے هُدائے هبر شمارا سر بوت، هما هبر که شما چه ما اِشکت، شما مَنّت که انسانی هبرے نهاِنت، هُدایی هبرے و اَنچُش اِنت هم. اے هُدائے هبر اِنت که شمئے، بزان باوَرمندانی دلان اَسَر کنگا اِنت.
او دُردانگان! واهگدار اَتان په شما هما رَکّگئے بارئوا بنبیسان که ما سجّهێن آییئے شریکدار اێن. بله من زلورت دیست که گۆن اے چیزّانی نبیسگا، شمئے دلا شئوک پێدا بکنان تان په هما باوَرا جُهد بکنێت که یکّ رندے پَلگارتگێنان دئیگ بوتگ و تان اَبد گۆن ماشما گۆنَ بیت.