Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




په گَلاتیان پولُسئے کاگد 2:20 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

20 من مَسیهئے همراهیا سَلیب کشّگ بوتان. نون اے مردم که زندگ اِنت، اے من نه‌آن، مَسیه اِنت که منی تها زندگ اِنت. اے جسمی زندگی که منا هست‌اِنت، منا هُدائے چُکّئے سرا باور کنگئے سئوَبا هست‌اِنت که هماییا منا دۆست داشتگ و وتی جندی په من نَدر کرتگ.

Вижте главата копие




په گَلاتیان پولُسئے کاگد 2:20
65 Кръстосани препратки  

همے ڈئولا، انسانئے چُکّ نئیاتکگ که مردم آییئے هِزمتا بکننت، آتکگ که مردمانی هِزمتا بکنت و گۆن وتی ساهئے دئیگا، بازێنێا برَکّێنیت.“


گڑا شئیتان په آییئے چَکّاسگا آتک و گوَشتی: ”اگن تئو هُدائے چُکّ ائے، اے سِنگان بگوَش نگن ببنت.“


نَتْناییلا گوَشت: ”او استاد! تئو هُدائے چُکّ ائے، تئو اِسراییلئے بادشاه ائے.“


نێکێن شپانک من آن. نێکێن شپانک وتی ساها په پَسان نَدرَ کنت.


مسترێن مِهر همِش اِنت که مردم وتی ساها په دۆستان نَدر بکنت.


که آ سجّهێن یکّ ببنت. او پت! هما ڈئولا که تئو منی دل و درونا ائے و من تئییگا، آ هم مئے دل و درونا ببنت، تانکه جهان باور بکنت که تئو منا رئوان داتگ.


چێا که هُدایا جهانئے مردم همینچُک دۆست داشتنت که وتی یکّ و یکدانگێن چُکّی نَدر کرت تانکه هرکَس که هُدائے چُکّئے سرا ایمانَ کاریت، گار و زیان مبیت و تان اَبد زندگ بمانیت.


پت چُکّا دۆستَ داریت و سجّهێن چیزّی هماییئے دستا داتگ‌اَنت.


اَنچۆ که نمیرانێن پتا منا رئوان دات و من آییئے برکتا زندگ آن، همے پئیما هرکَس که منی جسم و جانا بوارت، منی برکتا زندگَ مانیت.


مارا باور اِنت و زانێن که تئو هما پاکێن ائے که هُدایا در چتگ.“


آ، راها رئوان، یکّ اَنچێن جاگهێا رَستنت که اۆدا آپسَرے هست‌اَت، کلیتدارا گوَشت: ”بچار، اِدا آپ هست‌اِنت، پرواه نێست من همِدا پاکشۆدی بکنان؟“


شاوول، همۆدا یَهودیانی کَنیسَها شت و جاریَ جت که ایسّا هُدائے چُکّ اِنت.


چێا که ایسّائے وشّێن مِستاگئے تها هما پاکی و پَلگاری پَدّرَ بیت که چه هُدائے نێمگا اِنت، هما پاکی و پَلگاری که چه اَزل تان اَبد ایمانئے سرا اۆشتاتگ، اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: ”هما که چه ایمانئے راها پاک و پَلگار اِنت، زِندگَ مانیت“.


چه ما هِچکَس په وتیگی زِندگ نه‌اِنت و کَسّ په وتیگیَ نمریت.


ایسّا مَسیهئے سرا باورمندی، اے پاکیئے بَکشش و ٹێکیا په سجّهێن باورمندانَ رسێنیت و په کَسّا هچّ پَرک و پێرے اِلّگَ نبیت.


ایسّا په مئے گناهان، مَرکئے دستا دئیگ بوت و په مئے پاک و پَلگار کنگا، چه مُردگان جاه جناێنگ بوت.


چه ایسّا مَسیهئے راها، اے رهمتئے دروازگ هم په ما پَچ کنگ بوتگ و انّون رهمتانی ساهگا اۆشتاتگێن، وتی اے اُمێتئے سرا گَل و شادهی هم کنێن که هُدائے شان و شئوکتا شریکدارَ بێن.


گیشّێنتگێن وهدا، مَسیها وتی ساه په رَدکار و بێهُدایان دات، آ وهدا که ما اَنگت نِزۆر و بێوس اتێن.


بله هُدا مئے سرا وتی مِهرا چُش پَدّرَ کنت: هما وهدا مَسیه په مئیگی مُرت که ما اَنگت گنهکار اتێن.


وتی جِسم و جانئے بَند و بۆگان گناهئے دستا مدئیێت که سِلّیئے سامان ببنت. شما چه مَرکا دێم په زِندا آرگ بوتگێت، نون وتا هُدائے سپرده بکنێت و وتی جِسم و جانئے بَند و بۆگان هم هُدائے دستا بدئیێت که پاکی و پَلگاریئے سامان ببنت.


بله اگن گۆن مَسیها مُرتگێن، مارا باور اِنت که گۆن آییا زِند هم گوازێنێن.


بله اگن مَسیه شمئے دلا اِنت، گڑا شمئے جِسم و جان گناهئے سئوَبا مُرتگ و شمئے روه پاکی و پَلگاریئے سئوَبا زِندگ اِنت.


اِنّه، مارا اے سجّهێن چیزّانی تها چه هماییئے راها مزنێن کامیابیے رسیت که گۆن ما مِهری کرتگ.


ایسّا مَسیها وتا په مئے گناهانی دور کنگا نَدر کرت که مئے هُداێن پتئے واهگئے برکتا مارا چه انّوگێن هرابێن زمانگا برکّێنیت.


بله انگت ما زانێن که مردم شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا بێگناه و بێمئیار هسابَ نبیت، ایسّا مَسیهئے سرا باوَر کنگئے سئوَبا بێگناه و بێمئیارَ بیت. ما ایسّا مَسیهئے سرا باور کرتگ تانکه مَسیهئے سرا باوَرئے سئوَبا بێگناه و بێمئیار ببێن، شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا نه، چێا که شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا کَسّ بێگناه و بێمئیارَ نبیت.


نون اے هبر زاهر اِنت که چه شَریَتئے رندگیریا کَسّ هُدائے بارگاها بێگناه و بێمئیارَ نبیت، چێا که پاکێن کتابَ گوَشیت: ”هما که چه ایمانئے برکتا پاک و پلگار اِنت، هما زندگَ مانیت.“


هما که ایسّا مَسیهئیگ اَنت، آیان وتی گُنهکارێن تب و سَرشت گۆن آییئے هئوَس و سِلّێن واهگان یکجاه سَلیب کَشِّتگ.


من هچبر پَهر مبنداتان، اَبێد چه مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے سَلیبئے سرا، که همے سَلیبئے سئوَبا دنیا په من مُرتگ و من په دنیایا.


په من، زِندئے مانا په مَسیها زندگ بئیگ اِنت و مَرک وَه کَٹّ و پائِدگے.


من مَسیهئے برکَتا هرچے کرتَ کنان، چێا که هما منا زۆر و توانَ دنت.


آییئے چُکّئے ودارا ببێت، هما که چه آسمانا کئیت، هما که هدایا چه مُردگان زندگ کرت بزان ایسّا که مارا چه آیۆکێن گزَبا رَکّێنیت.


آ په ما مُرت که ما، تُرے زندگ ببێن یا مرکا واب، گۆن آییا زندگ بمانێن.


ایسّا مَسیها وتی زند په ما نَدر کرت که مارا چه مئے سجّهێن سِلکاریان بمۆکیت و په وت کئومے پاک و پلگار بکنت که آییئے جندئیگ ببیت و اے کئوم په شرّێن کارئے کنگا هُبّیگ و هُدۆناک ببیت.


شما مَسیه هچبر ندیستگ، اَنگت آییا دۆستَ دارێت. انّون هم شما آییا نگندێت، بله آییئے سرا باوَرۆ هست و هچّ لبزے شمئے پُرشئوکتێن وشّیا درشان کرتَ نکنت،


بله اگن رُژناییا رئوگا اێن، هما پئیما که آ رُژناییا اِنت، گڑا وت‌مان‌وتا همدل و همسِتک اێن و آییئے چُکّ ایسّائے هۆن مارا چه سجّهێن گناه و مئیاران پاک و پَلگارَ کنت.


ما دیستگ و گواهیَ دئیێن که پتا وتی چُکّ رئوان داتگ تان جهانئے رَکّێنۆک ببیت.


اے چیزّا هم زانێن که هُدائے چُکّ آتکگ و مارا اے پۆه و زانتی داتگ که آ ”راستێنا“ بزانێن. ما هما ”راستێنئے“ اَرواه و جَبینا اێن، آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے اَرواه و جَبینا. راستێن هُدا و نمیرانێن زِند، هما اِنت.


بچار، من دروازگئے دپا اۆشتاتگان و ٹُکّگا آن. اگن کَسے منی تئوارا اِشکنت و دروازگا پچَ کنت، من تها کایان. من گۆن آییا و آ گۆن من وراکَ وارت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами