وهدے بارنابا و شاوولا گۆن کُمکّ و ٹێکیانی رسێنگا وتی کار سَرجم کرت، چه اورشَلیمئے سپرا پِر ترّت و آتکنت و یوهَنّااِش که مَرکاس هم گوَشگَ بوت، گۆن وت آورت.
آکوب و کێپا و یوهَنّا که کلیسائے مِنُک زانگَ بوتنت، وهدے سرپد بوتنت که منا رهمتئے اے سئوگات رستگ، وتی راستێن دستِش منی و بارنابائے نێمگا په همکاریا شهارت که ما درکئومانی کرّا برئوێن و آ، سُنّت کرتگێنانی کرّا برئونت.
په تیتوسا که منی و آییئے ایمان یکّ اِنت و ایمانئے هسابا منی هکّیگێن چُکّ اِنت. ترا چه هداێن پت و مئے رکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے نێمگا رهمت و اێمنی سر بات.