21 گۆن آیان گوَشتِش: ”هُداوند شمارا مئے هَکّانی جُستا بکنات و وت اِنساپ بکنات. شما پِرئون و آییئے هِزمتکارانی چمّان مارا سْیَهرو کناێنتگ و په مئے کُشگا زهمے آیانی دستا داتگ.“
گڑا ساراییا گۆن اِبراما گوَشت: ”اے اَزاب و شِدّت که منی سرا کپتگ، اِشیئے زِمّهوار تئو ائے. من وتی مۆلد تئیی بَگَلا دات و نون وهدے آ زانت که لاپی پُرّ اِنت، منا مانَ نئیاریت. هُداوند منی و تئیی نیاما دادرَس بات.“
اِبراهێمئے هُدا، ناهۆرئے هُدا، آیانی پتئے هُدا منی و تئیی نیاما دادرَس بات.“ گڑا آکوبا وتی پت اِساکئے هُدائے ناما سئوگند وارت.
گڑا آکوبا گۆن شَمون و لاویا گوَشت: ”شما منا اَزابے سرا دات که شما منا اے مُلکئے مردم، بزان کَنهانی و پِریزّیانی دلا سْیَهرو کرت. ما کَمُّک اێن و اگن اے مردم وتی زۆرا یکّ بکننت و منی سرا اُرُش بکننت، من و منی لۆگئے مردم تباهَ بێن.“
گۆن موسّایا گوَشتِش: ”زانا مِسرا کبر نێستاَت که تئو مارا په مِرَگا اے گیابانا آورتگ؟ اے چِه کارے که تئو گۆن ما کرت؟ تئو چێا مارا چه مِسرا دَر کرت؟
مهلوکا موسّائے سرا نُرُنڈِت و گوَشت: ”چے بوَرێن؟“
گیابانا، اِسراییلئے سجّهێن مهلوک موسّا و هارونئے سرا نُرُنڈگا لگّت.
مهلوکا باوَر کرت. وهدے آیان اِشکت که هُداوندا مئے نێمگا دلگۆش کرتگ و مئے بزّگیای دیستگ، په ادب سرِش جَهل کرت و پرستش کنگا لگّتنت.
وهدے کارمستر چه پِرئونئے کِرّا در آتکنت، گۆن موسّا و هارونا ڈیکِّش وارت. موسّا و هارون آیانی ودارا اَتنت.
موسّایا گۆن اِسراییلیان اے هبر کرتنت، بله وتی پرُشتگێن اَرواه و گرانێن زهمتانی سئوَبا موسّائے هبرِش گۆش نداشت.