16 تئیی کَستران پَلارَ ندئینت و اَنگت مارا گوَشنت: ’هِشت بجنێت.‘ بچار، رَدی تئیی مردمانیگ اِنت، لَٹّان ما ورگا اێن.“
گۆن یکدومیا گوَشتِش: ”بیا، هِشتَ جنێن و شرّیئے سرا پچێنِش.“ آیان سِنگئے جاها هِشت کارَ بست و گِلئے جاها ڈامبر.
اِسراییلی کارمستر شتنت و پِرئونئے کرّا پریاتِش کرت: ”تئو چێا گۆن وتی کَستران چۆ کنگا ائے؟
پِرئونا گوَشت: ”شما جاندُزّ و تَمبَل اێت، جاندُزّ اێت، پمێشکا گوَشێت: ’مارا بِلّ که رئوێن و په هُداوندا کُربانیگَ کنێن.‘