33 موسّایا تَمبو و کُربانجاهئے چَپّ و چاگردا پێشگاهئے پرده مِکّ کرتنت و پێشگاهئے دَپئے پردهی پِر کرت. اے پئیما موسّایا کار سَرجم کرت.
تَمبوئے، بزان شاهدیئے تَمبوئے سجّهێن کار سَرجم بوتنت. اِسراییلیان سجّهێن کار کرتنت. هما پئیما که هُداوندا موسّا هُکم داتگاَت، هما پئیما کرتِش.
هر وهدا که شاهدیئے تَمبوا یا کُربانجاهئے نزّیکّا شتنت، وتا شُشتِش، هما پئیما که هُداوندا موسّا هُکم داتگاَت.
تَمبوئے چپّ و چاگردا پێشگاهئے پردهان مِکّ کن و پێشگاهئے دپئے پردها پِر کن.
ایسّایا زانت که چے گوَشگا اَنت، پمێشکا گوَشتی: ”او کَمباوران! چێا جێڑگا اێت که ’گۆن ما نان نێست،‘
دروازگ من آن، هرکَس که چه منی راها بگوَزیت، رَکّیت. تها کئیت یا ڈنّا رئوت، چَراگاهێا سرَ بیت.
ایسّایا گوَشت: ”راه من آن، راستی من آن و زند بَکشۆک هم من آن. کَسّ پتئے کِرّا سر بوتَ نکنت، اگن منی راها مرئوت.
آ کار که تئو منا داتگاَت که سَرجمی بکنان، من سَرجم کرت و اے ڈئولا په جهانا تئیی شان و شئوکتُن زاهر کرت.
ایسّایا گوَشت: ”منی وراک اِش اِنت که وتی دێم دئیۆکئے واهگا پوره بکنان و آییئے کاران سَرجم بکنان.
من وتی نێکێن جُهد کرتگ، من وتی زندئے تاچ و مئیدان سَرجم کرتگ و وتی ایمانئے سرا اۆشتاتگان.