22 هرچے که هُداوندا موسّا هُکم داتگاَت، بِسَلێلا اَڈّ کرت. بِسَلێل یَهودائے کَبیلهئے مردمے اَت، اوریئے چُکّ و اَهورئے نُماسگ اَت.
گڑا آ وهدا که تئیی سجّهێن هُکمانی نێمگا چاران، شرمسارَ نبان.
موسّایا گۆن اِسراییلیان گوَشت: ”بچارێت، هُداوندا چه یَهودائے کَبیلها اوریئے مردێنچُکّ، اَهورئے نُماسگ بِسَلێل گچێن کرتگ و
تَمبوئے، بزان شاهِدیئے تَمبوئے سامان همِش اَتنت که لاویان موسّائے هُکمئے سرا و دینی پێشوا هارونئے مردێنچُکّ ایتامارئے سرۆکیا هساب کرت و نبشته کرتنت.
آیان درس و سَبکّ بدئیێت که منی سجّهێن هُکم و پرمانانی سرا کار بکننت. دلجم ببێت، من تان دنیائے هلاسیا، مُدام گۆن شما گۆن آن.“