1 سۆچَگی کُربانیگانی کُربانجاهی چه چِگردئے دارا اَڈّ کرت. دْراجیا پَنچ دَست اَت و پْراهیا هم پَنچ دَست. کُربانجاه چارکُنڈ اَت. بُرزیا سئے دَست اَت.
گوَرانڈئے رَتکگێن سُهرێن پۆست، دگه پئیمێن مُهرێن پۆست، چِگردئے دار،
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت:
سۆچَگی کُربانیگئے کُربانجاه و آییئے سجّهێن سامانان، تْرَشت و ترَشتئے پادَگا اَڈّ بکننت و
کُربانجاهئے چارێن کُنڈانی سرا یکّ و یکّ کانٹے اَڈّی کرت. کانٹ و کُربانجاهی جتا جتا اَڈّ نکرتنت، اے یَکٹُکُّر اَتنت. کُربانجاهی گۆن بْرِنجا سرپۆش کرت.
سۆچَگی کُربانیگئے کُربانجاهی زرت و شاهدیئے تَمبوئے دێما اێر کرت و آییئے سرا سۆچَگی کُربانیگ و دانئے کُربانیگی پێش کرت، هما پئیما که هُداوندا موسّا هُکم داتگاَت.
سۆچَگی کُربانیگانی کُربانجاها تَمبوئے دێما، بزان شاهدیئے تَمبوئے دێما اێر کن و
آ سجّهێنان که پت منا دنت، آ منی کِرّا کاینت. هرکَس که منی کِرّا کئیت، من آییا هِچبر چه وت دورَ نکنان.
او براتان! منی دَزبندی گۆن شما اِش اِنت که گۆن هُدائے رَهمتانی چارگا، وتی جِسم و جانا چۆ زِندگێن کُربانیگێا پێش بکنێت که پاک و پَلگار اِنت و هُدایا پَسُندَ بیت. اے شمئے روهانیێن پرستش اِنت.
نون شما زندگێن سِنگانی پئیما په روهانیێن لۆگێئے بندگا کار بندگ ببێت، پاک و پَلگارتگێن روهانیێن پێشوا هم ببێت و اَنچێن روهانیێن کُربانیگ بدئیێت که چه ایسّا مَسیهئے وَسیلها هُدایا وَشنۆدَ کننت.
و شهر چارکُنڈ اَت، همینچک که اِشیئے دْراجی اَت همینچک پْراهی. پرێشتگا شهر گۆن لَٹّا کَدّ و کِساس کرت، سَرجمیا کِساس دو هزار و دو سَد کیلومیتر اَت. دْراجی، پْراهی و بُرزی یکّێن کَدّا اَتنت.