17 چِراگدانی چه زَگرێن تلاها اَڈّ کرت. چِراگدان، چه بُنا بگر تان شاهَڑان، اِشیئے جند و پیاله و گُلبُن و پُلّی ٹَپِّت و اَڈّ کرتنت. جتا جتا اَڈّی نکرتنت، اے یَکٹُکُّر اَتنت.
که شما پاک و بےائیب بمانێت. چۆٹ و کَجراهێن پَدرێچێئے نیاما هُدائے بێمئیارێن چُکّ ببێت و ”زِندئے گالا“ مُهر بدارێت و چۆ اِستارا جهانا بدرَپشێت. آ وهدا، مَسیهئے آیگئے رۆچا پَهر بستَ کنان که من مُپتێن تَچ و تاگے و بےآسرێن جُهدے نکُرتگ.