2 سباها وتا گیشّێن. سُهبا سینائے کۆها سَر کَپ و وتا اۆدا کۆهئے ٹُلّا منی بارگاها بیار و سَر کن.
په سئیمی رۆچا تئیار ببێت، چێا که سئیمی رۆچا منِ هُداوند سجّهێن مهلوکئے چمّانی دێما سینائے کۆهئے سرا اێرَ کایان.
سینائے کۆه دوتّێا مان پۆشتگاَت، چێا که هُداوند آسێئے تها کۆهئے سرا اێر آتکگاَت و اے آسئے دوتّ چۆ کورَهئے دوتّا چِست اَتنت و سَرجمێن کۆه سکّ لرزگا اَت.
هُداوند چه آسمانا سینائے کۆهئے سرا اێر آتک و موسّایی کۆهئے ٹُلّا تئوار کرت. موسّا سَر کپت.
هُداوندا گوَشت: ”اێر کپ و هارونا بزور و سَر کپ، بله دینی پێشوا و مهلوک په هُداوندئے کرّا بُرزا آیگا، گیشّێنتگێن هدّ و سیمسران مپرۆشنت که هُداوند آیان مجنت.“
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”کۆها سر کپ، منی کرّا بیا و کَمّے همِدا بجَلّ که من ترا وانِکانَ دئیان که اِشانی سرا من په کئومئے سر و سۆجا شَریَت و پرمان نبشته کرتگاَنت.“