22 هما وهدا که منی شان و شئوکت چه تئیی دێما گوَزیت، آ وهدا ترا تَلارئے تْرَکّێئے تها چێرَ دئیان و وتی دستا تان هما وهدا تئیی سرا اێرَ کنان که من بگوَزان.
هُداوند منی تلار اِنت، منی کلات و منی رَکّێنۆک اِنت، منی هُدا منی تلار اِنت و هماییئے پُشتا باهۆٹ و مئیارَ بان. آ منی اِسپر اِنت، منی زۆراکێن رَکّێنۆک و منی سنگر.
هما که بُرزێن اَرشئے هُدائے پناهگاها نِشتگ، زۆراکئے ساهگا آرامَ گیپت.
آ ترا گۆن وتی پُٹ و بالانَ پۆشێنیت و آییئے بانزُلانی چێرا پناهَ بئے، آییئے وپاداری اِسپر و دیوالے.