25 موسّایا دیست که مردم بێمَهار اَنت و هارونا اِشانی مَهار یله داتگ. نون اے مردم دُژمنانی کَلاگی جۆڑ بوتگاَنت.
آییا پسّئو دات: ”من باگا تئیی پادبرَمش اِشکت و منا تُرسِت چێا که جاندر اَتان، پمێشکا من وتا چێر دات.“
موسّا اُردگاهئے دپا اۆشتات و گوَشتی: ”هرکَس که هُداوندئے نێمگا اِنت، منی کِرّا بیئیت.“ لاویئے سجّهێن چُکّ موسّائے کِرّا مُچّ بوتنت.
بازێنے که زمینئے هاکانی تها واب اِنت، جاهَ جنت، لهتێن په اَبدمانێن زِندا و لهتێن په پَشَلی و اَبدمانێن کَمشرپیا.
گڑا شما چه آ چیزّان چۆنێن سَمرے برت که نون چه آیان شرمندگ اێت، آ چیزّانی آسر مَرک اِنت.
”بچار، من دُزّکاییَ کایان. بَهتاور هما اِنت که آگهَ مانیت و وتی پۆشاکان تئیارَ داریت تانکه آ جاندرا در مئیئیت و آییئے ننگ گِندگ مبیت.“