هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”اے کار که تئو گوَشت، منیَ کنان، چێا که منی چمّان تئیی کَدر و اِزّت سکّ باز اِنت و ترا تئیی جندئے نامئے سرا پَجّاهَ کاران.“
”بِسَلێل و اُهولیاب و سجّهێن هُنَرمند که هُداوندا پاکێن جاگهئے اَڈّ کنگئے سجّهێن کارانی دانایی و پَهم بَکشاتگاَنت، اے کارا هما پئیما سَرجم بکننت که هُداوندا هُکم داتگ.“
چه دانئے کَبیلها اَهیسامَکئے مردێنچُکّ اُهولیاب اے کارئے سَرجم کنگا گۆن بِسَلێلا گۆن اَت. اُهولیاب آجِنۆک و بلدێن اِزمکارے اَت و گۆن آسمانی و جَمو و سُهرێن بندیکّ و هورتگواپێن لیلُما رنگگواپیایَ کرت.