شَبَّتا برجاه بدارێت چێا که په شما گیشّێنگ بوتگ و پاک و پَلگار اِنت. هرکَسا اِشیئے بےاِزّتی کرت، آییئے سِزا مَرک اِنت. هرکَسا که اے رۆچا کار کرت، چه وتی مهلوکا سِندگَ بیت.
اے تان اَبد منی و اِسراییلئے نیامئے اَهد و کَرارئے نشانیَ بیت، چێا که منِ هُداوندا شش رۆچا زمین و آسمان اَڈّ کرتنت و هپتمی رۆچا آرام کرت و تازهدَم بوتان.‘“
بله کَنیسَهئے مستر په اے سئوَبا که ایسّایا شَبَّتئے رۆچا دْرهبکشی کرتگاَت نارزا بوت و گوَشتی: ”شمارا په وتی کاران شش رۆچ هست و هما رۆچان په وتی دْرهبکشیا بیاێت، نه که شَبَّتئے رۆچا.“