12 هُدایا گوَشت: ”من گۆن تئو گۆنَ بان. تئو که کئوما زورئے و چه مِسرا درَ کائے، شما همے کۆها هُدائے پرستشا کنێت. و اے یکّ نِشانیے بیت که تئیی راه دئیۆک من آن.“
انّون همے مُلکا دَرامَدێئے پئیما بنند. من گۆن تئو گۆن آن و ترا برکتَ دئیان. اے سجّهێن زمینان ترا و تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان و گۆن تئیی پت اِبراهێما وارتگێن سئوگندا برجمَ داران.
موسّایا گۆن هُدایا گوَشت: ”اگن من بنی اِسراییلئے کرّا برئوان و بگوَشان که شمئے بُنپیرکانی هُدایا منا شمئے کرّا راه داتگ و آ چه من جُست بکننت که آییئے نام کئے اِنت، آیانی پسّئوا چے بگوَشان؟“
مرید، په آییئے مِستاگئے شِنگ و تالان کنگا، هر مُلک و شهرا شتنت و هُداوند هم آیانی همراه اَت و گۆن بازێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانیان، وتی هبرانی بَرهَکّیای راست و پَدّر کرت.