من همۆدا تئیی دێما زاهِرَ بان و گۆن تئو هبرَ کنان، چه سرپۆشئے بُرزا، چه شاهدیئے پێتیئے سرئے دوێن کَرّوبیانی نیاما اِسراییلیانی بارئوا هر پرمانے که هست، ترا گوَشانِش گۆن.
موسّایا مُدام تَمبوے زرت و چه اُردگاها دور مِکَّ کرت. اے تَمبوئے نامی گِندُکئے تَمبو کرت. هرکَس که هُداوندئے سر و سۆجانی لۆٹۆک اَت، چه اُردگاها ڈَنّ گِندُکئے تَمبوا شت.