12 اێپۆدئے دوێن سَرکۆپَگان پِرِش کن که اِسراییلئے چُکّانی یاتگێجیئے سِنگ اَنت. هارون هُداوندئے بارگاها په یاتگێجیا اِشانی نامان وتی دوێن کۆپَگانی سرا بکنت.
یک وهدے تئو، شُبێنا گۆن وتی وپاداران هبر کرت و گوَشت: ”من جنگۆلے مَدَت کرتگ و چه کئوما گچێنی ورناے رۆدێنتگ.
اے په شما یاتگارێن رۆچے ببیت. شما باید اِنت اے رۆچا هُداوندئے ناما جَشنے بکنێت. اے جشنا نَسلانی نَسل اَبدی پرمانێئے هسابا برجاه بدارێت.
وتی دستا نشانے و پێشانیگا یاتگێجے پِر کن که هُداوندئے شَریَت تئیی دپا ببیت. چێا که هُداوندا گۆن وتی پُرزۆرێن دستا ترا چه مِسرا در کرت.
هما پئیما که آجِنۆک مُهرے نَکشَ چِنت، تئو هم اِسراییلئے چُکّانی نامان همے دوێن سِنگانی سرا آجِن. دوێن سِنگان دو تِلاهئے مُهرَگجاهئے تها کن و
هارون که پاکێن جاگها رئوت، اِسراییلئے مردێنچُکّانی نام پئیسلهسازیئے سێنَگپۆشئے سرا په یاتگێجی مُدام هُداوندئے بارگاها آییا گۆن ببنت.
اِشیئے دو سْروگا دو سَرکۆپَگ پِر کن که اێپۆد بندگ ببیت.
آ وتی مِهر و رهمتانی یاتا کپتگ و په وتی هِزمتکارێن بنی اِسراییلی کئوما مهربان بوتگ،
مئے پت و پیرُکانی سرا مِهر و رهمتی کرتگ و وتی پاکێن هما اَهد و کَرارئے یات و تْرانگی داشتگ.
کُرنیلیوسا گۆن تُرسے پرێشتگئے نێمگا چمّ سکّ داتنت و گوَشتی: ”جی واجه! چے گوَشئے؟“ پرێشتگا پَسّئو دات: ”تئیی دْوا و هئیرات یاتمانێن سئوگاتے که هُدائے بارگاها رَستگ.