11 هما پئیما که آجِنۆک مُهرے نَکشَ چِنت، تئو هم اِسراییلئے چُکّانی نامان همے دوێن سِنگانی سرا آجِن. دوێن سِنگان دو تِلاهئے مُهرَگجاهئے تها کن و
آیانی پێدا بئیگئے رِد و بندئے هسابا شَش نام یکّ سِنگێئے سرا و آ دگه شَشێن نام دومی سِنگئے سرا ببنت.
اێپۆدئے دوێن سَرکۆپَگان پِرِش کن که اِسراییلئے چُکّانی یاتگێجیئے سِنگ اَنت. هارون هُداوندئے بارگاها په یاتگێجیا اِشانی نامان وتی دوێن کۆپَگانی سرا بکنت.
سِنگ، اِسراییلئے چُکّانی نامانی هسابا ببنت، دوازده نام و دوازده سِنگ. هر یکّێئے سرا چه دوازدهێن کَبیلهان یکّێئے نام چۆ مُهرا نَکش ببیت.
زمزیلُکانی دومی سران بزور و گۆن دوێن مُهرَگجاهان لِچّێن، اێپۆدئے سَرکۆپَگانی دێمی نێمگا.
چه زَگرێن تلاها پَٹّیے اَڈّ کن و اے لبزان چۆ مُهرئے نَکشا پَٹّیئے سرا نَکش کن: ’وَپْکِ هُداوندی.‘
چارمی رِدا تلاهرنگێن آکوت، سِنگِ سُلئیمان و یَشْم. اے سِنگِش تلاهئے مُهرَگجاهان نادێنتنت.
زمزیلُکانی دومی سرِش زرت و گۆن دوێن مُهرَگجاهان لِچّێنتنت، اێپۆدئے سَرکۆپَگانی دێمی نێمگا.
سِنگِ سُلئیمانِش تلاهئے مُهرَگجاهان نادێنتنت و اَنچۆ که مُهرا آجِننت و نَکشَ کننت، اِسراییلئے مردێنچُکّانی نامِش آیانی سرا نَکش کرتنت.
بله پدا هم هُدائے سرا باورمند مُهرَ اۆشتنت، لۆگێئے مُهکمێن بنیادئے پئیما. هُدایا وتی باورمندانی سرا اے هبر نَکش کرتگ و مُهر جتگاَنت: ”هُداوند وتی مردمان پجّاهَ کاریت“ و ”هرکَس که هُداوندئے ناما گیپت، باید اِنت وتا چه بدکاریا دور بداریت.“
پدا من دگه پرێشتگے دیست که چه هما جاگها چست بوت که رۆچ درَ کئیت و زندگێن هُدائے مُهری گۆن اَت. آییا گۆن هما چارێن پرێشتگان که زمین و دریائے تاوان دئیگئے زۆر و واکِش دئیگ بوتگاَت، سکّ کوکّار کرت و گوَشت: