22 من همۆدا تئیی دێما زاهِرَ بان و گۆن تئو هبرَ کنان، چه سرپۆشئے بُرزا، چه شاهدیئے پێتیئے سرئے دوێن کَرّوبیانی نیاما اِسراییلیانی بارئوا هر پرمانے که هست، ترا گوَشانِش گۆن.
په من هاکئے کُربانجاهے اَڈّ کن. اۆدا چه وتی پَس و گۆکان سۆچَگی کُربانیگ و همدلیئے کُربانیگ پێش کن. هر جاگه که من ترا وتی نامئے یات کنگا پَرمایان، همۆدا تئیی کرّا کایان و ترا برکتَ دئیان.
کُربانجاها هما پردهئے دێما اێر کن که شاهدیئے پێتیئے دێما اِنت، بزان کَپارَتئے سرپۆشئے دێما که شاهدیئے وانِکانی سربرا اِنت، هما جاگها که من گۆن تئو گِندُکَ کنان.
من چه دانئے کَبیلها اَهیسامَکئے چُکّ اُهولیاب هم گِچێن کرتگ که بِسَلێلا کُمَکّ بکنت. من سجّهێن هُنَرمند دانایی بکشاتگاَنت که هما سجّهێن چیزّان اَڈّ بکننت که من ترا هُکم داتگ: