موسّایا هۆن زرت، مهلوکئے سرا دْرَنزِت و گوَشتی: ”اے سجّهێن وانتگێن هبر هما اَهد و پئیمانئیگ اَنت که هُداوندا گۆن شما بستگ و اے همے اَهد و پئیمانئے هۆن اَنت.“
تئو گوَرانڈا هلار کن و چه آییئے هۆنان کمّے بزور و هارون و آییئے چُکّانی راستێن گۆشئے دُرجاها و آیانی راستێن دست و راستێن پادئے ماتی لنکُکان پِر مُش و سر آتکگێن هۆنان کُربانجاهئے سجّهێن نێمگان درَنز دئے.