16 هُداوندئے شان و شئوکتا سینائے کۆهئے سرا هَنکێن کرت و جمبرا کۆه تان شش رۆچا سرپۆش کرت. هپتمی رۆچا هُداوندا چه جمبرئے نیاما موسّا گْوانک جت.
چه جمبرئے سُتونا گۆن آیان هبری کرت و آیان هم هما هُکم و شَریَت برجاه داشت که داتگاَتی.
چۆ بوت که وهدے هارون گۆن سجّهێن اِسراییلی مهلوکا هبرا اَت، آیان گیابانئے نێمگا چارِت و هُداوندئے شان و شئوکتِش دیست که جمبرئے تها زاهر اَت.
په سئیمی رۆچا تئیار ببێت، چێا که سئیمی رۆچا منِ هُداوند سجّهێن مهلوکئے چمّانی دێما سینائے کۆهئے سرا اێرَ کایان.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”بچار، من بَزێن جمبرێئے تها تئیی کرّا کایان که وهدے من گۆن تئو هبرَ کنان، مهلوک بِشکُنت و مُدام تئیی سرا باوَر بکنت.“ موسّایا مهلوکئے هبر گۆن هُداوندا گوَشتنت.
بله هپتمی رۆچ تئیی هُداوندێن هُدائے شَبَّتئے رۆچ اِنت. اے رۆچا هچّ کار مکن، نه تئو، نه تئیی بَچّ و جنکّ، نه تئیی گُلام و مۆلد، نه تئیی دَلوَت و نه هما ڈَنّی مردم که تئیی شهرا نِندۆک اِنت.
اِسراییلیانی چمّان هُداوندئے شان و شئوکتئے درۆشم پِلِکّۆکێن آسئے پئیما اَت که کۆهئے ٹُلّا جَمبور اَت.
هُداوندئے رۆچا هُدائے روه منی دلا پُترت و من اِشکت که پُشتا بُرزێن تئوارے بوت، گوَشئیگا کَرنائے تئوارے اَت.