26 تئیی مُلکا کَسّ چُکّ اِشکندَ نکنت و کَسّ سَنٹ و بےائولادَ نبیت. من شمئے اُمرا برکتَ دئیان.
وتی گُڈّی دَمی کَشِّت، شَرّێن مزنێن اُمرے کرتی و مُرت. اِبراهێم پیریا په دلاێمِنی گۆن وتی مُرتگێن مهلوکا هئوار بوت.
وتی گُڈّی دَمی کَشّت و گۆن وتی مُرتگێن مهلوکا هئوار بوت. اِساکا شَرّێن مزنێن اُمرے کرت و پیر بوت و مُرت. آییئے مردێنچُکّان، بزان ایسّو و آکوبا آ زُرت و کبر کرت.
آییا برکت داتنت و آ سکّ باز گێشتر بوتنت، نهاِشتی که دَلوَتِش کمّ ببنت.
مئے اَمبار، چه هر پئیمێن بَر و سَمرا پُرَّ بنت و مئے رمگ هزارانی هسابا گێشَ بنت، دهان هزارانی هسابا، مئے ڈگاران.
بله تئو، او هُدا، بدکاران جُهلترێن کَلّا دئورَ دئیئے، هۆنوار و پرێبکارێن مردم وتی رۆچانی نێما هم زندگَ نماننت، بله من تئیی سرا تئوکلَ کنان.
مئے اُمرئے رۆچ هپتاد سال اَنت یا هشتاد سال، اگن سکّ زرِنگ ببێن، بله شَرترێن رۆچ هم زهمت و جَنجالا پُرّ اَنت، سکّ زوتَّ گوَزنت و ما بالَ کنێن.