24 اِشانی هُدایانی پرستش و هِزمتا مکن و اِشانی کارانی رَندگیریا مکن. اِشانی بُتێن هُدایان سَرجمیا کَرۆج و هما سِنگان ٹُکّر ٹُکّر کن که اِشان په وتی پرستشگاهئے نشان کنگا مِکّ کرتگاَنت.
وتی چمّان سِلّ و بَژّناکێن چیزّانی چارَگا نئیلان، چه ناراهێن کاران بێزار آن، منا گۆن چُشێن چیزّان کار نێست.
چه من اَبێد ترا دگه هچّ هُدا مبیت.
اِشانی دێما سرا جَهل مکن و سُجدهِش مکن. چێا که من تئیی هُداوندێن هُدا هَسَدّیگێن هُداے آن. پِتانی رَدکاریانی سِزایا آیانی چُکّانَ دئیان. آ که چه من نپرتَ کننت، آیانی ردکاریانی سِزایا آیانی سئیمی و چارمی نَسل و پَدرێچا دئیان.
منی اے سجّهێن هبر که من گۆن شما کرتنت، اِشان دلگۆش کنێت. آ دگه هُدایانی ناما مگِرێت. چه شمئے دپا آیانی نام هم در مئیئیت.“
گۆن اِشان و اِشانی هُدایان اَهد و پئیمان مکن.
اے مردم تئیی مُلکا منِندنت. چۆ مبیت که ترا دێم په گناها ببَرنت و تئو منی ناپرمان ببئے. اگن تئو اِشانی هُدایانی پَرستِش بندات کرت، اَلّما دامێا کپئے.“
هما گوَسک که مردمان اَڈّ کرتگاَت، موسّایا زرت و بُن دات. نون چُپت و هورت و آرتی کرت و هوردَگی آپا رێتکنت و آپی اِسراییلیانا وارێنتنت.