هُداوند، آسمانئے هُدا، هما که منا چه منی پتئے لۆگ و منی پێدائِشئے مُلکا اِدا آورتی، هما هُدا که گۆن من هبری کرت، کَسم و سئوگِندی وارت و کئولی کرت که ’چه منی نێمگا اے سرڈگار تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت‘، هما هُدا وتی پرێشتگا چه تئو پێسر راهَ دنت که تئو چه اۆدا په منی چُکّا جَنے در گێتک بکنئے.
من کئولَ کنان که شمارا چه اے بزّگیا درَ کنان که مِسرا شمئے سرا آتکگ و شمارا کَنهانی و اَموری و پِریزّی و هێوی و یَبوسیانی مُلکا بَران، هما مُلکا که شیر و بێنگئے جۆ تچگا اَنت.