14 اگن کَسێا چه همساهگێا دَلوَتے بَدل زرت که پدا ترا دئیانی، و واهُند اۆدا نبوت و آ دَلوَت ٹَپّیگ بوت یا مُرت، گڑا بَدل زورۆک پورهێن مَلاما پُرّ بکنت.
بدکار وامَ کنت و پدا ندنت، بله پهرێزکار په دَسپَچیَ بَکشیت.
چاتئے واهند مَلامان پُرّ بکنت، مُرتگێن دَلوَتا بزوریت و دَلوَتئے واهُندا زَرّان بدنت.
گڑا آیانی جێڑه هُداوندئے سئوگندئے سرا گیشّێنگ ببیت که آییا اَمانت کرتگێن مال دست نجتگ. دَلوَتئے واهند اے سئوگندئے سرا رازیگ ببیت و سئوگندئے ورۆک مَلام پُرّ مکنت.
اگن دَلوَت رسترێا جتگ و کُشتگ، گڑا آ، په سَبوت دَلوَتئے جۆنا بیاریت و مُرتگێن دَلوَتئے مَلاما پُرّ مکنت.
بله اگن اے کار واهُندئے دێما بوت، گڑا مَلام پُرّ کنگ مبیت. اگن دَلوَت په کرێه زورگ بوتگ، گڑا کرێهئے جند بَسّ اِنت.“
کَسے که چه تئو لۆٹیت، آییا بدئے و اگن یکّے وامَ لۆٹیت، چَک و پَد مبئے.
بله شما گۆن وتی دژمنان هم مهربان ببێت، گۆن آیان نێکی بکنێت، وامِش بدئیێت و پدا ملۆٹێت. اے ڈئولا، شمارا چه هُدائے نێمگا، مزنێن مُزّے رَسیت و شما مَزَنشانێن هُدائے چُکَّ بێت، چێا که آ، گۆن ناشگر و بدکارێن مردمان هم مهربان اِنت.