26 منی کُربانجاها پَدانک پِر مکن که سَر کپگئے وهدا بێسِتْرَ بئے.“
هُدائے تُرس آسمانی هستیانی نیاما سکّ مزن اِنت، آ چه وتی چَپّ و چاگردئے سجّهێنان باکَمالتِر اِنت.
په آیان چه لیلُما چێرپۆش اَڈّ کن که آیانی جاندریا بپۆشنت. اے چه سرێنا تان رانان ببنت.
وهدے هارون و آییئے چُکّ شاهدیئے تَمبوئے تها یا کُربانجاهئے نزّیکّا رئونت، بزان په هِزمتا پاکێن جاگها کاینت، اے چێرپۆشان بپۆشنت. چۆ مبیت که گناهے وتی سرا بلَڈّنت و بمرنت. اے په هارون و آییئے نَسل و پَدرێچا اَبدمانێن پرمانے.
چێا که نبیسگ بوتگ: ”من پاک آن و شما هم باید اِنت پاک ببێت.“