23 ماه و سال گوَستنت و همے نیاما مِسرئے بادشاه مُرت. اِسراییلی چه وتی گُلامیا نالَگ و پِریاتا اَتنت. آیانی اے نالَگ و پِریات بُرزاد شت و هُدایا سر بوتنت.
هُداوندئے پرێشتگا پدا گوَشت: ”نون تئو لاپپُرّ ائے و مردێنچُکّے کارئے. چُکّئے ناما اِسماێل بکن چێا که هُداوندا تئیی پِریات اِشکتگ.
هُداوندا گوَشت: ”تئو چِه کارے کرت؟ تئیی براتئے هۆن چه زمینا گۆن من پریات کنگا اِنت.
او هُداوند! منی دْوایا گۆش دار، منی پریات ترا سر بات.
منی سکّی و سۆریئے رۆچا وتی دێما چه من چێر مدئے. وتی دلگۆشا گۆن من کن، وهدے ترا تئوارَ کنان، زوتّ پَسّئو بدئے.
هُداوندَ گوَشیت: ”چه نِزۆرێن مردمانی لگتمالی و هاجتمندانی نالگانی سئوَبا نون جاهَ جنان. من اِشان هما پئیما اێمنیَ بَکشان که اِشانی اَرمان اِنت.“
وتی پرێشانیانی تها هُداوندُن تئوار جت و کُمک لۆٹگئے پریاتُن وتی هُدائے گوَرا بُرز کرت. آییا چه وتی پرستشگاها منی تئوار اِشکت و منی کُمک لۆٹگئے پریات آییئے گۆشان رَست.
هِشت و بَتانَهئے اَڈّ کنگِشَ پرماتنت و ڈگارانی سرا هر دابێن گرانێن کارِشَ گپتنت و آیانی زندگیاِش اَزاب کرت. سجّهێن کارِش په بێرَهمی پرماتنت.
میدیانئے مُلکا هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”پدا مِسرا برئو، چێا که آ سجّهێن مردم که تئیی کُشگئے رندا اَتنت، مُرتگاَنت.“
من دیستگ که مسریان اِسراییلی گُلام کرتگاَنت و اسراییلی چه اے گُلامیا نالَگا اَنت. من اے نالَگ اِشکتگاَنت و وتی اَهد و پئیمانئے یاتا کپتگان.
موسّایا گۆن اِسراییلیان اے هبر کرتنت، بله وتی پرُشتگێن اَرواه و گرانێن زهمتانی سئوَبا موسّائے هبرِش گۆش نداشت.
اے وهدا که آیان گۆن پِرئونا هبر کرت، موسّائے اُمر هشتاد سال اَت و هارونئے هشتاد و سئے.
چِلّ سالا رَند، سینائے کۆهئے گیابانا، پرێشتگے بُن گپتگێن ڈۆلُکێئے آسئے شهمانی تها په موسّایا پَدّر بوت.
بچارێت، انّون هما کارنده و دِهکانانی مُزّ شمئے هلاپا کوکّارَ کنت، که آیان شمئے ڈگارانی کِشار رۆن و مۆش کرتگاَنت و شما گۆن مَندر و رپک آیانی مُزّ نداتگ. آ رُنۆکانی اے پریات، زۆرمندێن هُداوندئے گۆشا رَستگ.