هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”کۆها سر کپ، منی کرّا بیا و کَمّے همِدا بجَلّ که من ترا وانِکانَ دئیان که اِشانی سرا من په کئومئے سر و سۆجا شَریَت و پرمان نبشته کرتگاَنت.“
هُدایا گوَشت: ”من گۆن تئو گۆنَ بان. تئو که کئوما زورئے و چه مِسرا درَ کائے، شما همے کۆها هُدائے پرستشا کنێت. و اے یکّ نِشانیے بیت که تئیی راه دئیۆک من آن.“