منی هُدایا وتی پرێشتگے راه دات که شێرانی دپی بست. شێران منا هچّ تاوان ندات. او بادشاه! همینچک که من هدائے دێما بێگُناه آن، همینچک تئیی دێما هم من هچّ رَدێن کارے نکرتگ.“
وهدے پِتْرُسا هۆش کرت، گوَشتی: ”نون من په دلَ زانان که هُداوندا وتی پرێشتگ راه داتگ و منا چه هیرودیسئے دستا و چه هما بد و بلاهان رَکّێنتگ که یَهودی آیانی وداریگ و رهچار اَتنت.“