12 ”من اِسراییلیانی نُرُنڈگ اِشکتگاَنت. آیان بگوَش: ’بێگاها گۆشت و سُهبا نگنَ ورێت، لاپئے سێرا. گڑا شما زانێت که من هُداوند آن، شمئے هُدا.‘“
آیان لۆٹِت و هُداوندا بئینکوێن مُرگ رئوان دات و آیی گۆن آسمانی نگنا سێر کرتنت.
تان اے ماهئے چاردهمی رۆچا بِدارێتی. سجّهێن اِسراییلی مهلوک مگربتهارا وتی وتی پَسا هلار بکنت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت:
هُداوندا گوَشت: ”اے نِشانیا که زاهرَ کنئے، گڑا اِسراییلی باوَرَ کننت که منِ هُداوند بزان آیانی بُنپیرکانی هُدا، اِبراهێمئے هُدا، اِساکئے هُدا و آکوبئے هُدا تئیی دێما زاهر بوتگ.“
من شمارا زوران و وتی کئومَ کنان و شمئے هُدا بان. گڑا شما زانێت که من شمئے هُداوندێن هُدا آن، هما که شمارا چه مِسریانی بیگاریا دری کرتگ.
هُداوند چُشَ گوَشیت که تئوِ پِرئون چه اے نِشانیا زانئے که من هُداوند آن: بِچار، اے اَسا که منِ موسّائے دستا اِنت، من اِشیا کئورئے آپا جنان و آپ هۆن جۆڑَ بنت.