وتی کئومئے یاتا بکپ، که تئو چه دێرێن زمانگان په بها زرتگاتنت، که تئو مۆکِتگاَنت تان تئیی کئوم و میراس ببنت. سَهیونئے کۆهئے هئیالا بکپ که اۆدا جهمنند بوتگئے.
بیمّ و دَهشَتے دلا کپیتِش. چه تئیی باسکئے زۆرمندیا آ سِنگ و سیاهَ بنت، تان هما وهدا که تئیی مهلوک بگوَزیت، او هُداوند، تان هما وهدا که تئیی مۆکِتگێن مهلوک بگوَزیت.
او هُداوند، تئو وتی مهلوکا مُلکا کارئے و وتی میراسئے کۆهئے سرا نادێنئے، هما جاگها که تئو په وتی نِندگا اَڈّ کرتگ، هما پاکێن جاگه که تئیی دستان تئیار کرتگ، او هُداوند!