18 وهدے پِرئون و آییئے اَرّابه و اَرّابهسوارانی سئوَبا منا شان و شئوکتَ رسیت، گڑا مِسریَ زاننت که من هُداوند آن.“
شما گۆن وتی چُکّ و نُماسگان کِسّه بکنێت که من چۆن مِسری لئیب داشتنت و آیانی نیاما وتی نشانی زاهر کرتنت، تانکه شما بزانێت که من هُداوند آن.“
هُداوندا آیانی اَرّابهانی پَرَّگ گَٹّێنتنت که اَرّابهانی برگ په آیان گران ببیت. مِسریان گوَشت: ”بیاێت چه اِسراییلیانَ تَچێن که هُداوند په آیانیگی گۆن مِسرا جنْگا اِنت.“
من، پِرئونئے دلا سِنگَ کنان و آ اِسراییلیانی رَندا کپیت. پِرئون و آییئے سجّهێن پئوج منی شان و شئوکتئے سئوَبسازَ بنت. گڑا مِسریَ زاننت که من هُداوند آن.“ اِسراییلیان همۆدا اُرد کرت که هُداوندا گوَشتگاَت.
من شمارا زوران و وتی کئومَ کنان و شمئے هُدا بان. گڑا شما زانێت که من شمئے هُداوندێن هُدا آن، هما که شمارا چه مِسریانی بیگاریا دری کرتگ.
هُداوند چُشَ گوَشیت که تئوِ پِرئون چه اے نِشانیا زانئے که من هُداوند آن: بِچار، اے اَسا که منِ موسّائے دستا اِنت، من اِشیا کئورئے آپا جنان و آپ هۆن جۆڑَ بنت.
وهدے وتی دستا مِسرئے هِلاپا چِستَ کنان و بنی اِسراییلا چه مِسریانی نیاما کشّان، نون مِسریَ زاننت که من هُداوند آن.“