17 من مِسریانی دلان سِنگَ کنان که اِسراییلیانی رندا بکپنت و پِرئون و آییئے سجّهێن پئوج و اَرّابه و اَرّابهسوار منی شان و شئوکتئے سئوَبساز ببنت.
اَرّابهسوار و اَسپسوار هم شتنت گۆن. سکّێن مزنێن رُمبے اَت.
من دنیایا اَنچێن هار و توپّانے کاران که آسمانئے چێرئے سجّهێن سَهدارَ مِرنت، هر سَهدار که دمَ کَشّیت، بێرانَ بیت. هرچے که زمینئے سرا هست، سجّهێنَ مِرنت.
”نون من گۆن شما و گۆن شمئے رندی نَسلان اَهد و پئیمانے کنان.
مِسری گۆن پِرئونئے سجّهێن اَسپ و اَرّابه و اَرّابهسواران تان دریائے نیاما آیانی رندا کپتنت.
من، پِرئونئے دلا سِنگَ کنان و آ اِسراییلیانی رَندا کپیت. پِرئون و آییئے سجّهێن پئوج منی شان و شئوکتئے سئوَبسازَ بنت. گڑا مِسریَ زاننت که من هُداوند آن.“ اِسراییلیان همۆدا اُرد کرت که هُداوندا گوَشتگاَت.
هُداوندا مِسرئے بادشاه پِرئونئے دل سِنگ کرت و پِرئون اِسراییلیانی رندا کپت که په سربُلندی در آیگ و رئوگا اَتنت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”وهدے پدا مِسرا رئوئے، بچار، هما سجّهێن مۆجِزه که من تئیی دستا داتگاَنت، پِرئونئے دێما آ مۆجِزَهان بکن و پێش دار، بله من آییئے دلا سِنگَ کنان که کئوما رئوگا مئیلیت.
من ترا گوَشت که منی چُکّا بِلّ که رئوت و منی پرستشا کنت. بله تئو نَمَنِّت و رئوگا نهاِشت. بِچار، نون من تئیی چُکّا کُشان، تئیی ائولی مَردێنچُکّا.‘“
بله من پِرئونئے دلا سِنگَ کنان. من مِسرئے مُلکا بازێن اجبّتێن نشانی و مۆجزهے پێشَ داران،
گڑا بزان، هُدا هرکَسئے سرا که بلۆٹیت رَهمَ کنت و هرکَسئے دلا که بلۆٹیت سِنگَ کنت.