هما تَرّ کرتگێن آرت که چه مِسرا گۆن اَتنتِش، چه آیان بێهُمیرێن کۆلُکِش پَتک. مردم چه مِسرا گلّێنَگ بوتگاَتنت، پمێشکا چانَگ بێهُمیر اَتنت. آیان نَتوانت مَهتل ببنت و په وتی تۆشگا وراک اَڈّ بکننت.
بادشاهئے هُکم همینچک ترُند اَت و کورَه همینکس جَمبور که آسئے بْرانزان هما مردم کُشتنت که آیان شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ بُرزاد بُرتگاَتنت که کورَها دئورِش بدئینت.