بله هپتمی رۆچ تئیی هُداوندێن هُدائے شَبَّتئے رۆچ اِنت. اے رۆچا هچّ کار مکن، نه تئو، نه تئیی بَچّ و جنکّ، نه تئیی گُلام و مۆلد، نه تئیی دَلوَت و نه هما ڈَنّی مردم که تئیی شهرا نِندۆک اِنت.
بێهُمیرێن نگنئے ائییدا برجاه بدار. هما پئیما که من ترا هُکم داتگ، تان هپت رۆچا بێهُمیرێن نگن بوَر. اے کارا اَبیبئے ماها، هما گیشّێنتگێن وهدا بکن، چێا که همے ماها تئو چه مِسرا در آتکئے.