9 موسّایا گوَشت: ”ما گۆن وتی وَرنا و پیرێنانَ رئوێن. گۆن وتی مردێنچُکّ و جنێنچُکّان، گۆن وتی پَس و گۆکانَ رئوێن. چێا که مارا په هُداوندا جشنے گِرگی اِنت.“
ایسُّپئے لۆگئے سجّهێن مردم، آییئے پتئے لۆگئے مردم و آییئے برات هم گۆن اَتنت. اێوکا چُکّ و رمگ و گۆرُم گۆشِنا منتنت.
پِرئونا گوَشت: ”هُداوند اَلّما شمئے پُشت و پناه بوتگاَت، اگن من شمارا گۆن چُکّان رئوگا بِشْتێن. بچار، شمارا پَکّایا رَدێن کارے دلا اِنت.
باید اِنت ما وتی مال و دَلوَتان هم ببَرێن گۆن. یکّ سْرُمبے هم پَشت مکپیت، چێا که ما چه اِشان لهتێن په وتی هُداوندێن هُدایا گچێنَ کنێن و تانکه ما اۆدا سَر مبێن، نزانێن کجامیا په هُداوندا کُربانیگ بکنێن.“
وتی رمگ و گۆرُمان هم برێت گۆن، هما پئیما که شما وت گوَشتگ. په من هم برکت بلۆٹێت.“
اِسراییلی چه رَمِسێسا دێم په سُکّوتا سَر گِپتنت. جنێن و چُکّان اَبێد، آ کِساس شَش سد هزار پئیادَگێن مردێن اَتنت.
هۆر و هئوارێن مردمانی بَلاهێن رُمبے هم گۆن آیان شت گۆن. اِسراییلیان باز رَمگ و گۆرُم، سکّ باز مال و دَلوَت گۆن اَت.
تان هپت رۆچا بێهُمیرێن نگن بوَرێت و هپتمی رۆچا هُداوندئے ناما ائییدے بکنێت.
اِسراییلئے کماش تئیی هبران گۆشَ دارنت. شما هۆریگا مِسرئے بادشاهئے کرّا برئوێت و گۆن آییا بگوَشێت که هُداوند، بزان اِبرانیانی هُدا مئے دێما زاهر بوتگ. نون مارا رَزا بدئے که ما گیابانا سئے رۆچئے راها رئوێن و په وتی هُداوندێن هُدایا کُربانیگَ کنێن.
رندا موسّا و هارون شتنت و گۆن پِرئونا گوَشتِش: ”یَهوِه، اِسراییلئے هُدا چُشَ گوَشیت: ’منی مهلوکا بِلّ که گیابانا رئوت و په من جَشنے کنت.‘“
آیان گوَشت: ”اِبرانیانی هُدا مئے دێما زاهر بوتگ. نون مارا بِلّ که گیابانا سئے رۆچئے راها رئوێن و په وتی هُداوندێن هُدایا کُربانیگَ کنێن. چۆ مبیت که گۆن وَبا یا زهما مئے سرا بکپیت.“