9 آییا گۆن وتی مهلوکا گوَشت: ”بچارێت، بنی اِسراییلئے مردم چه ما باز گێشتر و زۆرمندتِر جۆڑ بوتگاَنت.
نون اَبیمَلِکا گۆن اِساکا گوَشت: ”چه مئے کِرّا برئو. تئو سکّ زۆرمند ائے و چه مئے هَدّا در ائے.“
هُدایا گوَشت: ”من هُدا آن، تئیی پتئے هُدا. مِسرئے رئوگا متُرس که من اۆدا چه تئو مزنێن کئومے اڈَّ کنان.
پدا گوَشتی: ”بچار، انّون اے مُلکا اسراییلی سکّ باز اَنت بله شما کارا نئیلێتِش.“
یکّ وهدے ما هم بےاَگل و ناپرمان و گُمراه بوتگێن و هر پئیمێن بدێن واهگ و هئوا و هئوَسانی گلام بوتگێن. ما وتی زند بدکاری و هسدّئے تها گوازێنتگ. نَپرتئے هکدار بوتگێن و ما گۆن یکدومیا نَپرت کُرتگ.
هئیالَ کنێت که پاکێن کتابا مُپت و ناهودگ گوَشتگ: ”روهے که هُدایا مئےشمئے جسم و جانا دَمِتگ، تان هَسَدّئے کِساسا په ما هُدۆناک اِنت“؟